Zaanstad behoort tot een van de meest loodvervuilde steden van Nederland. Niet verrassend, omdat de Zaanstreek een van de oudste industriegebieden ter wereld is. Scheepsbouw en cacaoproducten waren belangrijk, maar ook werd veel loodwit geproduceerd. Dat is de kleurstof voor witte verf. We weten dat Van Gogh en Rembrandt deze verf gebruikten in hun meesterwerken. Sommigen menen zelfs dat niet de drank, maar het lood in de verf de reden was achter Van Goghs soms vreemde gedrag. Hij zou geregeld de punt van zijn kwasten in zijn mond hebben gestoken.

Bij de productie van loodwit werden blokjes lood samen met azijn in bekertjes gedaan. Dan ontstaat er op de wand van de beker een witte laag (loodwit). Om dit proces te versnellen, werden de bekertjes afgedekt met paardenmest. Door broei van de mest werd het warm en dat versnelde het proces. Als het proces klaar was verwijderde men de mest. Dat ging meestal goed, maar soms ging er wat mis. Dan kwam er loodwit in de mest terecht. De mest werd vervolgens afgevoerd voor gebruik in moestuin of de landbouw.

Een andere bron van verontreiniging zijn loden waterleidingen. Die werden vroeger veel gebruikt. De meeste van deze leidingen zijn gelukkig al vervangen door het waterbedrijf. Ook werd lood aan benzine toegevoegd. Via de uitlaat verspreidde het lood zich dan via de lucht naar de grond. Sinds de jaren 90 wordt geen lood meer gebruikt in verf, benzine en voedselverpakkingen. Maar het is op veel plaatsen achtergebleven in de grond.